“An” yaşamak kıymet bilmek. Değerli pek çok vakit vardır ömrümüzde. Yaşarken farkına varmadığımız yitip gittiğinde ahlar ettiğimiz. Keşke geri gelse o vakte bir geri dönebilsem dediğimiz çok günler olur. Yaşarken bizi zorlayan şu zamanlar geçip gitsin de çok mutlu olacağım deriz hep.
Hayatımızın her daim planladığımız gibi gideceğinden emin ertesi gün hafta ay hatta yıllar için planlar yaparız. Hayatın kendi planları olduğundan ve onları bir bir yolumuza taş olarak koyacağından habersiz mutlu günleri bekleriz.
Gelen gideni aratır sözü aslında güzel günleri bekleyen bizler için de oldukça anlam ifade eder. Çünkü her gelen yeni gün bazen giden, bizim mutsuzluk diye adlandırdığımız günleri aratacak boyutta üzücü olabilmektedir. Yarına, gelecek günlere bakacağız diye şimdinin içinde kaybettiğimiz çok dakikalar vardır.
Bir söz bir bakış ile sevdiklerimizin saniyelik davranışını kaçırıp mutluluk sebebi olacak şeylerin farkına bile varmadan ömrün sonuna doğru yaklaşırız. Anın kıymetini sen şunlara şunlara sor diye başlayan cümleleri hepimiz biliriz ama unuturuz. Zaman zaman tekrar hatırlama gereği duyarız.
Bana göre zamanın kıymetini soracağımız en güzel şeylerden biri bir istiridye olabilir. Eğer ki doğru anda kabuğunu kaldırıp kendini, içini zor olsa da açmayı başarırsa, denizin üzerindeki fırtınalı havaya sabredip içine hapsettiği yağmur damlasıyla mücadelesine başladığında, sancılı sürecin sonucu inci tanesi olacaktır. Doğru zamanda kendini açmanın ne kadar da kıymetli olduğunu ortaya koyacaktır.
Kaçırılan her bir fırsat, sancılı sürecin başlangıcından sonuna kadar geçecek zamanın değerini bir kere anlamak için yeterli delilleri sunacaktır insana. Zorluklardan sonra kavuşur insan en güzeline. Bütün zorlukların tamamı olan hayat insana en önemli öğretmen olurken sadece dersini almak isteyenlere vaktinden önce çiçek açmayacağını anlatır. Anı anda yaşamanın, çiçek filizken filizini, goncayken de gonca halini sevmek gerektiğini elindekinin kıymetini bilip daha ileriye bakmadan mutluluğu şimdi de bulmayı öğrenmeli insan.
Bugünü yaşarken geleceği kaçırdığını fark etmeli. Bugünü yaşarken kaçırdıklarını bilmeli. Minik Şeker Depoları bugün öğretti bazı şeyleri insana. Mücadeleyi. Yılmamayı. Varlığı. Belki yokluğu fark edilmeyecek olanın varlığının yıkılmaz yılmaz mücadelesini. Nadir olan değerlidir her zaman. Bir incinin kıymeti gibi nadir olan özeldir.
Özel olan her bir Minik Şeker Deposu çocuklarımız gibi.
